De aardappel geschiedenis steeds anders in elkaar dan veel mensen denken. Het lijkt soms alsof Nederlanders al sinds het begin der tijden aardappels eten. Maar waar komt de aardappel eigenlijk vandaan? Is deze er altijd geweest in Nederland? Wat is de oorsprong van dit voedsel? Om hier wat meer duidelijkheid over te bieden, kijken we in dit artikel kort naar de geschiedenis van de aardappel.
Geschiedenis van de aardappel
Van origine is de aardappel een plant die niet afkomstig is uit Europa. De geschiedenis van de aardappel speelt zich namelijk vooral af in Zuid-Amerika. Door de Spanjaarden is dit voedingsmiddel in de 16e eeuw mee teruggenomen naar Europa. De allereerste keer is waarschijnlijk in 1536 geweest, vanuit Peru of Chili. Hiervoor werd het al honderden jaren gegeten in dat gedeelte van de wereld. In Nederland duurde het even voordat de voedingswaarde van de aardappel werd geaccepteerd. Pas in 1727 werd het namelijk pas echt gegeten. Sindsdien is het echter ook uitgegroeid tot een van de meest populaire voedingsmiddelen in Europa. Dit heeft vooral te maken met het feit dat het altijd als goedkope en relatief gezonde voeding werd gezien.
In de loop der jaren is de teelt ook in Nederland steeds intensiever geworden. Dankzij de grote populariteit gingen steeds meer boeren in Flevoland, Zeeland en Noord-Brabant de aardappel verbouwen. In de winter werden ze dan in een grote kuil opgeslagen als voorraad. Na verloop van tijd werd dit verplaatst naar schuren.
Tegenwoordig wordt de aardappel door veel landen officieel gezien als een groente. Het maakt daarmee onderdeel uit van een volwaardige maaltijd. In Nederland en België wordt het echter gezien als maaltijddrager. Dit houdt in dat het bij ons meer als centraal onderdeel van de maaltijd wordt gezien, in plaats van als toevoeging. Dankzij het hoge zetmeelgehalte zijn ze namelijk erg voedzaam. Na het eten van aardappelen merkt u dan ook dat u relatief snel vol zit.
